253 p.
Vertaald als: Tsjik
Deze roman stond al een hele tijd op mijn te lezen lijst en ik kocht het boek vorig jaar in oktober zodat ik het ook echt zou kunnen lezen. Dat ik het afgelopen week "al" las, is voor mezelf een overwinning. Want boeken die ik koop, worden in de regel niet of pas heel veel later gelezen.
Tschick is een roman voor jongeren, die in 2011 de Deutsche Jugendliteraturpreis kreeg. Hij komt dus met wat aanbevelingen.
We volgen de belevenissen van twee 14-jarige jongens tijdens hun zomervakantie. Maik Klingenberg is van goeden huize maar moet zijn vakantie helemaal alleen thuis doorbrengen. Zijn moeder zit in een ontwenningskliniek (eufemistisch als beautyfarm aangeduid) en zijn vader is er met zijn "secretaresse" voor een aantal weken vandoor, zogezegd op zakenreis. Andrej Tschichatschow (ofte Tschick) kwam het vorige schooljaar bij Maik in de klas te zitten maar kan je niet anders dan als marginaal bestempelen. Hij loopt in meer dan goedkope kleding rond, komt naar alcohol stinkend naar school, toont geen enkele interesse voor de lessen en wordt door iedereen in de klas gemeden.
Het begin van de zomervakantie is voor Maik dan ook nog eens een drama. Tatjana, het mooiste meisje van de klas, nodigde zowat iedereen uit voor haar verjaardagsfeestje, maar Maik (en Tschick natuurlijk ook) zijn niet welkom.
Terwijl Maik treurend thuis zit, arriveert Tschick met een gestolen Lada op zijn oprit. De beide jongens hebben met moeite 10 woorden gewisseld in het verleden, maar toch wordt Maik uitgekozen om Tschick te vergezellen op een reisje naar Walachije. Geen van beiden weet waar dat juist ligt, maar ze vertrekken toch. Eerste stop is het feestje van Tatjana, waar Maik haar cadeau wil afgeven, aangemoedigd door Tschick.
Daarna trekken ze vanuit Berlijn met de auto de velden in, want twee veertienjarige jongens alleen in een Lada trekt vreemde blikken en ze belanden hierdoor van de ene dramatische in de andere komische scène. Tschick blijkt helemaal niet zo'n rare gast te zijn, hij heeft zo zijn vreemde kantjes, maar dat komt voort uit zijn opvoeding, qua intelligentie moet hij zeker niet onderdoen voor Maik.
Het boek leest als een roadmovie en het tempo ligt heel hoog, de wil om te blijven voortlezen is er zeker. Doorheen het boek zit ook heel wat humor gesprenkeld. Ja, de twee halen heel wat fratsen uit, maar je blijft er ook bij glimlachen, zelfs al weet je dat wat ze doen nogal illegaal is.
Om maar te zeggen dat ik blij ben dat ik het boek eindelijk gelezen heb. Ik gaf het 3.5/5 omdat het wel heel onderhoudend is, maar toch geen grootse literatuur.
En nu kan ik ook de verfilming gaan bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten