En weerom heb ik niet zoveel gelezen als ik had gehoopt...
De eerste anderhalve week van september had ik nog vakantie en toen heb ik er een paar boeken doorgedrukt die ik al sinds augustus aan het lezen was, maar sindsdien was het maar povertjes.
Alhoewel... Ik begon ook in het beest van een boek dat A little life van Hanya Yanagihara is (720 pagina's) en ben daar nog steeds in bezig.
Het totaal gelezen items voor september komt neer op 16, waarvan 6 boeken, 1 verhaal en 9 strips.
Zeven hiervan kregen van mij vier sterren, geen enkele behaalde de zo gezochte vijf sterren, maar er was er wel eentje die 2 sterren kreeg...
Mijn boek van de maand kreeg vier sterren:
De geschiedenis van mijn tanden - Valeria Luiselli
208 p.
Vertaald uit het Spaans: Historia de mis dientes
In deze bevreemdende roman vertelt Gustavo "Snelweg" Sanchez zijn persoonlijke geschiedenis, die tegelijk ook de geschiedenis van zijn tanden is want het hoofddoel in zijn leven is het vervangen van zijn afgrijselijke gebit door iets beters.
Na een ietwat mislukte carrière in een fabriek, herschoolt hij zich tot veilingmeester en wordt de beste van de wereld (zijn eigen woorden). Ooit zal hij de ultieme veiling houden met de voorwerpen die hij tijdens zijn veilingcarrière verworven heeft, velen onder hen tanden van (halve) bekende mensen.
Het boek is opgedeeld in een aantal hoofdstukken waarin Snelweg telkens een ander stukje van zijn geschiedenis vertelt. Er zit ook een hoofdstuk bij waar zijn "officiële" biograaf aan het woord is.
De stijl is gewild gecompliceerd en het duurde eventjes voor ik er aan gewend was. Maar daarnaast zit er heel wat humor in het boek, ik heb meermaals moeten glimlachen (aan uitbundig gelach doen we niet).
Dit boek krijgt heel wat kritiek van lezers op Goodreads, vooral omdat het in opdracht van een kunstgalerij geschreven is, maar moet je daarvan echt je oordeel laten afhangen? Een goed boek is een goed boek, maakt niet uit onder welke omstandigheden het tot leven kwam.
Het is een aanrader, niet meer of niet minder.
De rest van mijn viersterrenlijstje:
A monster calls - Patrick Ness
Maxentius deel 1-2 - Romain Sardou en Carlos Rafael Duarte
Le Lombard, 2016
56 p.
Vertaald uit het Frans: La sédition Nika
De Augusta
Le Lombard, 2016
56 p.
Vertaald uit het Frans: L'Augusta
Een goeie historische strip, liefst zich afspelend in het Oude Rome, daar kan je me steeds mee verleiden.
Deze nieuwe reeks rond het personage Maxentius speelt zich af in de 6de eeuw, naar het einde van het Romeinse Rijk toe, in Constantinopel. Maxentius is de roofdierentemmer van de hippodroom in Constantinopel en vertrouweling van keizerin Theodora (hij is getrouwd met haar zus).
In het eerste album breekt er na een rampzalige paardenrenwedstrijd in de hippodroom een opstand uit in Constantinopel die vijf dagen zal duren en eindigt in een gigantisch bloedbad. Deze opstand heeft zich echt voorgedaan.
In het tweede album begint Carthago weer op te spelen en keizer Justinianus wil een vloot naar daar sturen om de stad met de grond gelijk te maken. Keizerin Theodora (de Augusta uit de titel) besluit echter een reis per karavaan over land naar daar te ondernemen, waarbij ze verschillende steden zal aandoen, en Maxentius moet haar daarbij vergezellen.
Een beetje geschiedenis die vrij onbekend is, gegoten in prachtig getekende strips, meer moet dat niet zijn om van mij een blije lezer te maken.
De vier sterren zijn dubbel en dik verdiend, voor beide delen.
Onrust (De reis van de vaders: de exodus volgens Yona, 2) - David Ratte
48 p.
Vertaald uit het Frans: Turbulences
David Ratte blijft het doen: een bijbels verhaal aanpakken en er genoeg humor in stoppen zodat het hilarisch wordt, zonder echt onrespectvol te worden.
Op het einde van het eerste album veranderde het water van de Nijl in bloed en in dit tweede deel passeren de andere plagen van Egypte de revue. Yona wordt steeds bij de farao geroepen zodat hij raad kan geven over hoe deze plagen moeten aangepakt worden. Maar hij weet het ook niet natuurlijk...
Grappig is zeker hoe Yona tot een oordeel komt dat hij aan de farao zal doorspelen: hij vraagt raad aan één van zijn vrouwen, die dat dan bespreekt met haar vriendinnen om zo uiteindelijk aan de mening van een zatlap op café te komen, de mening die Yona aan de farao zal geven.
Ik heb weer genoten van dit album en het derde uit de reeks is ondertussen ook al verschenen. Hierin zal de laatste plaag besproken worden, want het tweede album eindigt met het aanstrijken van de deurposten met bloed om ervoor te zorgen dat de eerstgeborenen niet zullen sterven. Nu heeft die ene vrouw van Yona dat bloed toch wel niet opgekuist zeker...
Het belooft interessant te worden!
God voor ons allen (Rio, 1) - Louise Garcia en Corentin Rouge
64 p.
Vertaald uit het Frans: Dieu pour tous
Deze strip speelt zich af in de sloppenwijken van Rio. Rubeus en zijn zusje Nina worden van het ene moment op het andere wees wanneer hun moeder thuis door een politieagent gedood wordt.
De kinderen moeten vluchten, want hij zit ook achter hen aan. Ze sluiten zich aan bij een bende straatkinderen, die niet echt opgezet zijn met de aanwezigheid van de kleine Nina.
Nina zal algauw opgenomen worden in een weeshuis, waar ze ter adoptie wordt aangeboden, terwijl Rubeus op straat moet zien te overleven.
Een rauwe strip, over zich staande moeten houden in armoedige omstandigheden. De uitzichtloosheid van de situatie van Rubeus en Nina komt goed naar voren, terwijl daarnaast de tekenstijl barst van kleur en zonnige dagen.
Volgende driesterrenboeken kregen een bespreking op mijn blog:
De vegetariër - Han Kang
Illuminae - Amie Kaufman en Jay Kristoff
In een donker donker bos - Ruth Ware
Een laatste driesterrenboek(je) kreeg zijn bespreking op Goodreads:
De vrienden van Matty - Nicci French en Camilla Läckberg
136 p.
Vertaald uit het Engels en Zweeds, niet verschenen als bundel in die talen.
Mijn bespreking op Goodreads:
6 verhalen van 2 topauteurs uit het genre, om en om een verhaal van hen.
Wat wordt hier pijnlijk duidelijk? Dat Camilla Läckberg het schrijversduo Nicci French met gemak overtreft. De 3 verhalen van hun hand zijn duidelijk de mindere broertjes van Camilla's verhalen. Het enige verhaal van hen dat er mee door kan, is "Midden in de winternacht", de andere twee zijn echt gewoon paginavulling.
Dan doet Camilla Läckberg het beter. Haar eerste verhaal "De droom over Elisabeth" was best spannend te noemen, hoewel een tikkeltje voorspelbaar. Het tweede, "De lunchroom van de weduwen", vond ik het beste van de drie en het laatste, "Een echte rotdag", put uit de personages van haar boeken want Patrik Hedström speelt daar de gedeelde hoofdrol.
4/6 leesbare verhalen vertaalt zich in 3/5 sterren.
En het was al aangehaald in het begin: we hadden weer een stinker deze maand die twee sterren kreeg!
De uitverkorene (De rode ridder, 250) - Marc Legendre en Fabio Bono
40 p.
Mijn bespreking op Goodreads:
Man, man... Wat was dit?
In ieder geval geen Rode Ridder, maar één van die vele generische middeleeuwse strips die op de markt zijn, waar gratuit naakt, moord en doodslag in de weg staan van een goed verhaal.
Het was ook geen Rode Ridder-verhaal, maar een Allis-verhaal (een naam die ik eerst als Alus las, de lettering van de strip is ook niet alles). Ik zou het misschien ook meer kunnen appreciëren hebben als die naam op de cover had gestaan, i.p.v. "De Rode Ridder".
Nee, ze moeten stoppen met die reboots en proberen zichzelf heruit te vinden bij Standaard Uitgeverij. Want het werkt niet (Amoras was maar zo/zo en J.Rom is een totale flop).
Meer dan twee sterren verdiende dit niet...
 |
| Alles wat ik las in september. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten