zondag 18 september 2016

Bekeken : Frantz


Wie hier al een aantal jaar meevolgt, weet zonder twijfel wie mijn favoriete regisseur is.

Voor degenen die dat nog niet zouden weten: François Ozon ligt in de bovenste schuif bij mij en ver alles wat hij al tot nu toe gepresteerd heeft (en dat is al heel wat), kan bij mij op veel bijval rekenen.

Een nieuwe film van zijn hand vraagt dan ook om een automatische kijkbeurt, ik moet zelfs niet weten waarover de film gaat. En het toeval wil dat zijn laatste film vorige week bij ons in de zalen kwam: Frantz.

In Frantz keren we terug naar het Duitsland van na de Eerste Wereldoorlog. Het land likt zijn wonden en iedereen heeft of kent wel iemand die in de oorlog gesneuveld is als soldaat. Vooral Frankrijk en de Fransen worden met veel plezier bespuwd.

Anna verloor haar verloofde in de oorlog en woont bij zijn ouders in. Elke dag bezoekt ze zijn lege graf, want hij ligt ergens anoniem in Frankrijk begraven.

Op een dag duikt een vreemdeling op, een jongeman die eveneens tranen vergiet aan het graf van Frantz en al gauw wordt hij bij Anna en de ouders van Frantz uitgenodigd want hij blijkt een studievriend uit Frankrijk te zijn, Adrien Rivoire, of zo stelt hij zich toch voor. Hij weet de treurende ouders en verloofde op te vrolijken met verhalen over Frantz.

Maar vertelt hij eigenlijk wel de waarheid en wat is die dan?

De film wordt ons gepresenteerd in stijlvol zwart-wit, net als die andere (Duitse) film over het leven in een dorpje net voor de Eerste Wereldoorlog: Das weiße Band. Maar op momenten dat de treurende personages in Frantz - treuren doen ze allemaal op één of andere manier - weer een beetje geluk beginnen te kennen, verandert het beeld in kleur. Om dan meteen weer op zwart-wit over te gaan als het korte momentje van geluk ten einde is.

Ik heb er van genoten, hoewel het een heel traag vooruitkruipende film is - net zoals het leven in 1918. Ook het publiek waartussen ik zat, droeg daar toe bij, want de anderen in de zaal waren stuk voor stuk meer dan gepensioneerd (komt er van als je om 14.30u op zondagmiddag naar de film gaat...).

Ozon deed het weer.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten