Juli favorites

Juli was een absoluut saaie maand te noemen, wat dingen doen buitenshuis betreft dan toch, want ik heb zowat elk moment dat ik niet moest werken, thuis gespendeerd.

Maar hey, dat is eigenlijk niet zo heel erg, want ik heb niet liever dan op mijn gemak thuis mijn ding zitten doen zonder gestoord te worden door anderen...

Het grootste evenement waar ik in juli deel van uitmaakte, was de booktube-a-thon (laatste vermelding, echt waar), waarin ik mij een hele week met niets anders bezighield dan met lezen. Zeven titels werden verwerkt, ik ben er nog steeds trots op...

Maar ik deed ook nog enkele andere dingen dan lezen en thuis rondhangen, ik zag zelfs twee films in de bioscoopzalen:

De eerste was En man som heter Ove, de verfilming van het gelijknamige boek, en ik vond het een heel leuke film. Maar daar had ik het hier al over.

Op 20 juli kwam The BFG (De GVR) in de zalen en vorige week ging ik kijken.



De boeken van Roald Dahl maakten een groot deel uit van mijn kindertijd en Matilda blijft een all-time favoriet. Een nieuwe verfilming van een boek van Dahl móet ik dan ook gaan bekijken (en wonder boven wonder, ik heb hier al eens een blogbericht over gemaakt), hoewel ik altijd mijn reserves heb bij verfilmingen van favoriete boeken...

Ik geef trouwens nog altijd de schuld aan Roald Dahl voor mijn aversie tegen groente en in het bijzonder komkommer - als zoiets snoskommer genoemd wordt in de GVR, ga ik het niet opeten hoor! Het blijkt trouwens dat groente in het algemeen in de Engelse versie veggieterribles genoemd wordt door de GVR. Kan ik helemaal mee akkoord gaan...

Eerst het goede nieuws: de film is een juweel voor het oog, er zitten adembenemende landschappen in en de droomwereld waar de GVR zijn dromen gaat vangen is zonder twijfel magisch te noemen.

Voor de rest vond ik het maar zo-zo. Vooral het meisje dat Sophie speelt is gewoon irritant te noemen, een actrice is ze zelfs niet. En ik miste de magie die van het boek uitging, maar dat heb ik dan ook ver 30 jaar geleden gelezen (ja, ik ben zo oud) en misschien ben je als kind beter vatbaar voor zo'n dingen.

Mijn conclusie: als je kinderen hebt, ga dan gerust met hen kijken, ze zullen de film geweldig vinden. Als volwassene verwacht je net dat ietsje meer...

Het grootste deel van mijn favorieten vond ik - zoals gewoonlijk - op tv:

Eind juni begon op BBC1 The living and the dead, een bovennatuurlijke serie die zich afspeelt in het Victoriaanse tijdperk. Eind juni, jawel, maar ik begon pas in juli te kijken.



Nathan Appleby, een psycholoog, keert na de dood van zijn moeder met zijn vrouw Charlotte, een fotografe, terug naar het landelijke dorpje waar hij opgroeide.

Daar aangekomen ziet hij vreemde verschijnselen en gebeuren er rare dingen, het dorp lijkt wel vergeven van de geesten. Hij begint zelf langzaam in waanzin te verzinken, want hij had met zijn vorige vrouw een zoontje en beide zijn gestorven, maar hij hoort steeds weer de stem en de lach van zijn zoontje in huis. Om dan nog niet te spreken van de hedendaags geklede vrouw met een tablet die hij in zijn kelder ziet...

Heel veel gruwel heb ik nog niet mogen zien in deze reeks, maar de sfeer, mensen, de sfeer!

Als dit ooit op onze zenders vertoond wordt: kijken!

Op de betaalzender AMC stootte ik een tijd geleden op de serie Hap & Leonard.



Deze serie telt 6 aflevering in het eerste seizoen en gaat over de twee losers Hap en Leonard die boezemvrienden zijn. Om wat geld te verdienen, stappen ze mee in een idioot plan om een miljoen dollar uit een in een rivier gereden vluchtauto te gaan halen. Natuurlijk moet daarbij het een en ander fout lopen...

Aanvankelijk dacht ik dat deze serie niets voor mij zou zijn, maar toen ik las dat ze gebaseerd was op boeken van Joe R. Lansdale, die ook Cold in July schreef, het boek waar één van mijn favoriete films van 2014 op is gebaseerd, was ik meteen verkocht om te beginnen kijken.

En ik heb het mij nog niet beklaagd. Rauwe humor, dwaze stoten en bizarre plannetjes om geld te verzamelen, daar draait deze serie om. Leuk om naar te kijken.

De voorlaatste dag van juli zag ik Buried op tv, een claustrofobische film met Ryan Reynolds.



Op zich krijg je hier niets anders dan Ryan Reynolds, opgesloten in een kist, gedurende twee uur. Klinkt misschien niet boeiend, maar wat een film zeg!

Spannend en aangrijpend, echt ongelooflijk.

Een prachtige film.

Als laatste tv-favoriet haal ik nogmaals Haven aan want in juli slaagde ik er eindelijk in om het laatste seizoen uit te kijken.

Dit vijfde en laatste seizoen is een beetje anders dan de vorige: het bestaat namelijk uit 2 keer 13 afleveringen, terwijl de vorige seizoenen slechts 13 afleveringen hadden. Het is dus bijna alsof er zes seizoenen gemaakt zijn...

Anyway, ik ben blij dat ik deze serie heb uitgekregen, want zoals al eerder gezegd is dit helemaal mijn ding: bovennatuurlijke toestanden met crappy speciale effecten en een kick-ass vrouwelijk hoofdpersonage.

Wat mijn TBR betreft, ben ik braaf geweest in juli aangezien ik slechts 1 boek heb gekocht:

Ik las ooit al The blind assassin en Alias Grace van Margaret Atwood en beide boeken kregen heel hoge quoteringen van mij. Tijd om ook eens aan dat andere meesterwerk van haar te beginnen, The handmaid's tale. Dit boek staat al lang op mijn verlanglijstje maar is in zo goed als geen enkele bibliotheek te vinden. Aankopen dan maar en als het boek dan nog zo'n mooie cover heeft, is de keuze snel gemaakt voor mij. Hopelijk kom ik er snel aan toe.