343 p.
Vertaling in het Nederlands:
Harry Potter en het vervloekte kind (verschijnt 19/11/16)
Wie hier een beetje volgt, weet dat Harry Potter zowat in de bovenste schuif ligt bij mij. Nog deze maand staat een bezoek aan de Harry Potter Studio Tour in Londen gepland en misschien ga ik daarna ook nog naar de tentoonstelling in Brussel, die ik vorig jaar al in Parijs zag...
Maar hét grote nieuws van het jaar is natuurlijk dit boek, dat losgelaten werd op het publiek om middernacht Engelse tijd afgelopen zaterdag, nadat het toneelstuk op zaterdagavond in première ging in Londen - nee, hiervoor heb ik geen tickets te pakken gekregen, alle voorstellingen zijn al uitverkocht tot mei 2017.
Ik schuimde afgelopen weekend al verschillende websites af om het zo goedkoop mogelijk te kunnen aanschaffen en toen ik het maandagvoormiddag voor 19.99€ in de Fnac zag liggen, nam ik het zonder veel twijfel mee. Ik had het namelijk nergens goedkoper gezien, behalve bij Book Depository maar dan moet je 14 dagen wachten eer je het hebt en da's geen optie.
Aangezien ik wéér een werkdag van 8.37u tot 20.00u had (voor wie nu in de war zou zijn: ik was in de Fnac om werkgerelateerde redenen), kon ik er pas 's avonds aan beginnen. Ook door die werkdag was ik zo moe, dat ik enkel Part I uitlas, Part II was voor dinsdagavond. Eigenlijk heb ik het dus gelezen zoals mensen het te zien krijgen in Londen: in twee delen op opeenvolgende avonden. En ik ben er echt van overtuigd dat als je het op scène ziet, het een fantastische ervaring zal zijn want je krijgt gedaanteverwisselingen, magie, snelle scènewissels en nog veel meer in het stuk.
Daarenboven is het boek heel mooi uitgegeven.
Maar dat is zowat het enige goede nieuws.
Eerlijk? Het kon mij allemaal niet zo hard boeien, vooral dan omdat het in mijn ogen geen Harry Potter verhaal is. Het is een Albus Potter verhaal, want 80% gaat over Harry's zoon Albus die vanalles uitvreet met zijn beste vriend Scorpius Malfoy, zoon van. En dat zou nog ok zijn, maar het is echt een verhaal met bij het haar getrokken plot twists, onnozele beslissingen, fouten die ze dan moeten rechtzetten maar die ze in de eerste plaats al niet hadden mogen maken enz...
Om dan nog maar te zwijgen over de grote revelatie in Part II, waar ik niets over ga zeggen want:
Dit is geen spoiler want de scène staat letterlijk in boek zeven en is het laatste wat je te zien krijgt in film 8. Wat meteen één van de zwakheden van het script is: er worden passages uit de boeken gebruikt als flash-backs en dan bedoel ik letterlijk want ik was zondag - toevallig - Harry Potter en de philosopher's stone beginnen herlezen en ik zag in het script een letterlijke hervertelling van een scène die ik net op zondag in het boek had gelezen en zo zitten er dus een aantal passages in het toneelstuk. Lazy writing noem ik dat...
Velen die het boek heel laag beoordelen, schrijven het af als slechte fanfiction. En ik heb zelf ook al heel wat fanfiction gelezen, alleen niet van Harry Potter - het fenomeen is mij met andere woorden niet onbekend en ik begrijp wat ze bedoelen. Het is net alsof een fan hier bezig geweest is met het uitwerken van een eigen veel te magere gedachtenkronkel die hij in de boeken had willen zien gebeuren en op een bepaald moment niet goed meer wist hoe dit nu moest beëindigd worden.
Dan zitten ze er ook nog compleet naast met de uitwerking van Ron Weasley, een personage waar ik nooit veel sympathie voor gehad heb in de boeken maar hij was daar tenminste een soort van kluns met een gouden hart. Hier is hij gewoon het comic relief die - als volwassen tovenaar!! - zijn toverstaf uit lompigheid uit zijn handen laat vallen als hij iets belangrijks moet doen. Zucht.
De titel van het boek is mij eerlijk gezegd ook nog altijd een raadsel want wie is nu dat "cursed child"? Er zijn een aantal kandidaten in het boek, maar echt duidelijk wordt het nooit. Toch niet voor mij...
Jammer dat J.K. Rowling hier haar naam aan heeft willen verbinden want het scripts is helemaal niet van haar hand, de dader hiervan is Jack Thorne die een origineel idee van haar heeft uitgewerkt tot een toneelscript. Ik weiger dan ook om dit als canon te zien, zelfs al beweert Rowling dat het het achtste verhaal is. Maar Harry Potter is het niet.
Beetje teleurgesteld dus.
Ik gaf het geheel nog drie sterren, omdat ik het niet over mijn hart kon krijgen om het lager te beoordelen. Maar dat verdient het wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten