Ghostbusters : girl power editie

Vreemd toch hoe verwachtingen de kijkervaring kunnen kleuren...

Vorige week ging ik kijken naar Suicide Squad, zowat de film waar ik het hardst naar uitgekeken had deze zomer, en ik vond er echt niks aan. Meer uitgebreide filmafbraak op het einde van dit bericht.

Deze week echter ging ik kijken naar Ghostbusters, de remake/reboot van de gekende jaren '80-films en hier verwachtte ik niks buiten een nogal onnozele film en ik heb mij geamuseerd!

Het is verdomd moeilijk om een poster te vinden waar Chris Hemsworth NIET op staat.

Nog voor de film goed en wel in de zalen was, ontketende de eerste trailer een storm van protest op het internet. Die trailer zal de geschiedenis ingaan als het filmpje met de meeste dislikes ooit op Youtube. En wat vonden ze er niet goed aan? Het feit dat de Ghostbusters in deze film VROUWEN zijn. Mannen en hun kleine pietjes...

Toegegeven, de film heeft zeker zijn fouten, niet in het minst in het verhaal dat eigenlijk een bijna letterlijke hervertelling van de eerste film is. Ook grote kanonnen Melissa McCarthy en Kristen Wiig doen niet al te hard hun best om vorige rollen te laten vergeten, het zijn bijna one-trick-ponies die hier tonen dat het allemaal een beetje toeval was in het verleden.

Maar Kate McKinnon en Leslie Jones waren dan weer een frisse bries, McKinnon door haar superfreak van een personage waar je toch sympathie voor hebt en Jones omdat ze echt komisch talent heeft.

Ook de cameo's van zowat elk nog levend lid van de originele Ghostbusters (waar was Rick Moranis?) was een leuke toets.

Heb ik mij een kriek gelachen bij deze film? Nee, maar dat doe ik eigenlijk nooit. Ik zal nooit hardop lachen bij films, zo zit ik nu eenmaal niet in elkaar.

Heb ik mij van begin tot eind geamuseerd? Dat wel en dat is op zich al een hele prestatie voor een film die al zoveel bagger over zich heen kreeg vooraleer hij zelfs maar in de zalen kwam.

Suicide squad was een ander paar mouwen...

Bij de eerste trailer die ik hiervan zag, moest ik mij inhouden om het niet van vreugde uit te schreeuwen. Dit leek zó hard een film voor mij.

Maar wat een teleurstelling toen ik in de cinemazaal zat om dit gedrocht over mij heen te laten komen.

De enige juiste reactie na het zien van dit onding is: WTF????

Het was net alsof ik naar 3 verschillende films door elkaar zat te kijken, er was geen enkele samenhang, noch duiding waar het enigszins naartoe zou kunnen gaan.

Afgezien van het scenario-fiasco, kan er ook heel wat gezegd worden over sommige castingkeuzes. Cara Delevingne? Wil dat kind aub eens ophouden met te denken dat ze een acteercarrière kan uitbouwen? Nergens is ze meer dan een schoon lijfje dat goed moet staan met een bikini, ze brengt niets over, staat wat belachelijk heen en weer te wiebelen en dat moet dan the big bad van de film voorstellen? Alstublieft he zeg.

En Jared Leto als The Joker... Hij werd volop gebruikt om de film te promoten, maar zit op zich niet zo heel veel in de film en bijna al zijn scènes zijn zo goed als overbodig. De film had even goed kunnen bestaan zonder hem en was er misschien beter mee af geweest.

Hij hoort niet eens bij het squad, hij huppelt gewoon doelloos door de film.

Dit was duidelijk een film waar ze geen weg mee wisten, niet qua verhaal - de hele Joker/Harley Quinn-flashbacknonsens had niet in die film gemoeten, maak daar een aparte film over - en ook niet echt qua casting. Ik kan het niet genoeg zeggen: wil iemand die acteernonsens uit Cara's hoofd praten aub, ze kan het écht niet.

Anyway, dat waren dus twee films in 1 week, en beiden voldeden niet aan de verwachtingen, wat positief uitviel voor Ghostbusters.