vrijdag 10 juni 2016

Tseu Hi: de drakenvrouw. 1 (Bloedkoninginnen)


Daedalus, 2016
56 p.
Vertaald uit het Frans: Tseu Hi. La dame dragon, tome 1

De reeks Bloedkoninginnen bestaat al een tijdje. Telkens wordt het leven van een bijzondere vrouw uit de geschiedenis belicht in 2 à 3 albums.

Wat Tseu Hi speciaal maakt, is dat het de eerste keer is dat er van de Franse geschiedenis wordt afgeweken want de vorige drie dames in de reeks (Isabelle, Eleonora en Fredegonde) kwamen telkens uit deze regio. Met Tsue Hi wordt een grote dame uit de Chinese geschiedenis aan Bloedkoninginnen toegevoegd.

Ze wordt geboren in een gegoede familie, maar als meisje stelt ze in het 19-eeuwse China niet veel voor... Op haar vijftiende wordt ze dan ook naar het keizerlijk paleis gestuurd in de hoop als concubine van de keizer te worden gekozen. En dat lukt haar, hoewel het een hele tijd duurt vooraleer de keizer haar in zijn bed wil nemen. Gelukkig wordt ze daarna snel zwanger en baart ze zijn enige zoon, waardoor ze van concubine recht omhoog schiet naar tweede keizerlijke echtgenote.

Tseu Hi, ook wel bekend als Cixi, was een dame die haar stempel drukte op het keizerlijke gebeuren van de tweede helft van de negentiende eeuw (ze is ook kort te zien in The last emperor van Bertolucci) en past zonder twijfel in de reeks "bloedkoninginnen" die de geschiedenis rijk is.

Dit eerste album over Tseu Hi stopt wanneer de keizer is overleden en haar vijfjarige zoon tot keizer zal gekroond worden, met haarzelf en de eerste keizerlijke weduwe als de ware heersers achter de schermen.

De strip bevat naast het verhaal van Tseu Hi nog twee verhaallijnen: die van een arme bedelaar die koste wat het kost in het paleis de belangrijkste eunuch wil worden en daarvoor bereidwillig afstand doet van zijn "eieren" én de komende boxeropstand (die zal voor deel twee zijn), waarbij China zich keert tegen de buitenlandse invasie en bekering tot het christendom, iets wat ook in Boxers en Saints van Gene Luen Yang aan bod kwam.

De tekenstijl van deze strip is degelijk historisch te noemen: rechttoe rechtaan tekeningen die baden in de keizerlijke kleuren rood en goud, anatomisch correct (hoewel... daarover zo dadelijk meer) en daardoor misschien een beetje saai te noemen. Maar de stijl past bij het verhaal dat men wil vertellen.

Wat die anatomische correctheid betreft: Tseu Hi leefde tijdens de hoogdagen van het Chinese voetbinden en had zelf "lotusvoetjes". Één van haar laatste politieke wapenfeiten was trouwens een ban op het voetbinden, hoewel die wet het niet lang volgehouden heeft.

En hoe zien Tseu His voeten er uit op de cover van de strip? Als normale, ongebonden voeten. In realiteit zou ze zelfs het paleis niet mogen hebben betreden in die toestand, vreemd dat er dus helemaal geen rekening gehouden werd met deze anatomische anomalie in de strip. En dat stoorde mij. Enorm.

Toch nog vier sterren, want het is een degelijk verhaal.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten