Enkele jaren geleden las ik Room van Emma Donoghue, tot op vandaag nog steeds één van mijn favoriete boeken aller tijden (ik heb er toen genoeg over gejubeld hier).
Room gaat over de vijfjarige Jack die met zijn moeder in een kamer van 10 op 10 woont. Die kamer is zijn hele wereld, daarbuiten bestaat er niets, afgezien van "Old Nick" die af en toe op bezoek komt en eten en spullen meebrengt. Jack moet dan die avond/nacht in de kast slapen want Old Nick kruipt bij Ma in bed.
Wie een beetje tussen de regels door kan lezen, beseft al dat Ma en Jack daar gevangen zitten. Hij sinds zijn geboorte, Ma ondertussen 7 jaar. En ze heeft er genoeg van...
Ze bedenkt een ingenieus plan om Jack te laten ontsnappen, wat heel wat druk op die jonge schouders legt, maar hij slaagt er in en kan een hele nieuwe (en grote) wereld beginnen ontdekken.
Was de film beter dan het boek? Nee, zeker niet. Maar hetzelfde gevoel en de verwondering waren gelukkig wel aanwezig, vooral dankzij Emma Donoghue die zelf het scenario voor haar rekening had genomen. Ze werd ervoor genomineerd voor een Oscar dit jaar, maar moest het beeldje aan zich laten voorbijgaan. Jammer.
Over Oscars gesproken: Brie Larson, die Ma speelt, werd genomineerd voor Beste Actrice en won ook. Dit werd het orgelpunt van een lange lijst met bekroningen die de actrice binnen reef voor deze rol.
1) De film wordt in mijn ogen gedragen door de kleine Jacob Tremblay, die Jack speelt. De film (en het boek) wordt door Jacks ogen verteld en ik vond dat mini-acteurtje fenomenaal. Hij werd niet genomineerd voor een Oscar. Zij wel en dan nog als hoofdactrice, terwijl dat volgens mij in de categorie bijrol mocht.
2) Dat ze genomineerd werd, kan ik misschien nog door de vingers zien maar dat ze voorgetrokken werd op Cate Blanchett voor haar rol in Carol en vooral op Charlotte Rampling in 45 years, is mij een compleet raadsel. Charlotte Rampling zette zonder twijfel één van haar beste prestaties ooit neer en liet mij compleet verdwaasd achter toen de film gedaan was en zoiets verdient een Oscar, potdorie.
45 years draait trouwens nog steeds in de bioscopen. Als de keuze dus tussen Room en deze film zou gaan, ga dan gewoon naar Charlotte kijken!
En daarna misschien nog naar Room, want slecht was de film zeker niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten