Ouder worden houdt blijkbaar in dat ik minder en minder naar de cinema ga, in 2013 was ik daar nog 32 keer te vinden (waaronder 17 keer tijdens het filmfestival). Maar het ligt ook voor een deel aan het feit dat er precies minder interessante films gemaakt worden, wanneer ik kijk naar de releases van de komende maanden is er ook niet zo heel veel dat ik zou willen zien.
Als er mij op het filmfestival iets opviel, was dat ik vooral voor films met/over kinderen gegaan ben. Niet van mijn gewoonte, ik weet het, maar door dit te doen heb ik wel een paar pareltjes gezien.
Wat ook hoe langer hoe meer duidelijk wordt is dat Patrick Duynslaegher (nooit mijn favoriet geweest) compleet zijn stempel op het festival aan het drukken is, het bulkte van de american independents (iets waar hij al héél lang grote fan van is), een "genre" dat bij mij telkens weer op een dikke vette NEE kan rekenen aangezien die films stuk voor stuk zo vervelend zijn dat je er van in een coma zou vallen...
Maar genoeg geklaagd over Patrick en zijn festivalletje, on with the show!